Sevgi Soylu Koyuncu gelinciklerin öyküsünü anlatıyor. İstanbul’da, Ankara’da, şimdi de New York’ta.Yılın bir gününde çevremizi narin kırmızı renkleriyle donatıveren ve geldikleri gibi sessizce yok oluveren gelincikleri hiç düşündünüz mü? Bize yaşamın kısa ve zor ve bir o kadar da güzel ve özgür olduğunu anlattıklarını hiç fark ettiniz mi?
Sevgi Soylu Koyuncu yıllardır gelinciklerle birlikte. Önce onları canlandırıyor, sonra dillendiriyor, öykülerini dinleyip onların bizlere anlatmak isteyip de anlatamadıklarını bizlere sunuyor.
Bütün gelincikler tanıyor onu. Kırmızısı, sarısı, moru, eflatunu. Hepsi gelip anlatıyorlar öykülerini ve öylece yer alıyorlar Sevgi Soylu’nun tablolarında.
Gelincikler gidemiyorlar bir yere, öylece çıkıp yok oluyorlar oldukları yerde. Sevgi Soylu alıyor götürüyor onları her yere. İstanbul’a, Ankara’ya ve şimdi de New York’a.
Gelincikler “yine de güzeldir yaşamak” diye haykırıyorlar ama duyuramıyorlar seslerini bizlere. Sevgi Soylu duyuyor onları, öykülerini anlatıyor her yerde. İstanbul’da, Ankara ‘da ve şimdi de New York’ta.
Sevgi Soylu’nun gelincikleri.
Yüzlercesi demet demet tablolarında.
Hep yaşıyorlar hem de konuşarak.